Nee


Nee


Het was niet zo'n best weer de afgelopen dagen. De ene regenbui na de andere, om heel eerlijk te zijn. Laten we het maar ruiterlijk toegeven: dat nodigt niet bepaald uit tot een fikse wandeling. Nog niet eens tot een kleine wandeling.

Er zijn mensen die er gedeprimeerd van raken. Licht doet iets met mensen en een gebrek eraan dus blijkbaar ook. Het lijkt alsof het ons even niet gegund wordt: een lekker voorjaarszonnetje. Alsof de natuur zegt 'Nee, wacht nog maar eens even!' Ook daar hebben sommige mensen moeite mee: die ontkenning 'nee'. Daarvan kent u vast wel meerdere voorbeelden. Kinderen weten er ook wel raad mee.

Als ik het op mezelf betrek heeft het woord 'nee' bij mij inderdaad ook niet zo'n positieve klank, maar toen ik daar laatst eens wat verder over doordacht kwam ik op wat anders.


Stel: het weer knapt op en je kunt ineens wèl lekker naar buiten. Dan loop je de kans dat je hetzelfde opvalt als wat ik al meerdere keren heb ervaren; namelijk een positief 'nee'. Het is misschien een beetje vergezocht en zelfs misschien een beetje ondeugend. Echter, als de omstandigheden gunstig zijn kun je het zelf ook ervaren. Als ik er zo over nadenk, moeten de omstandigheden eigenlijk wel héél gunstig zijn en daarom is een positief 'nee' ook zo zeldzaam.

Om te beginnen moet je er oog voor hebben, oftewel er open voor staan. Bij een normaal ontwikkelde man en soms ook vrouw hoeft dat geen probleem te zijn. Verder dienen de weersomstandigheden gunstig te zijn.

Bij een niet al te fris weertje namelijk, zijn er jonge dames die aan de wandel gaan, gekleed in onder andere een niet te wijde pantalon. Wat ze daarop verder nog dragen doet nu even niet ter zaken, als dat kledingstuk maar niet zo lang is dat het over de pantalon valt. Het kan zelfs zijn dat het een hardloop outfit, of een legging betreft.

Als nu de dame in kwestie een normale tot stevige wandelpas aanhoudt en de toeschouwer zich aan de achterzijde bevindt, dan kan dit in het gunstigste geval uitdraaien op een positief 'nee'.

Bij heren onder dezelfde condities werkt het niet. Het geheim zit hem blijkbaar in de vorm en massa van het zitgedeelte van de vrouw.

Wat ik buitengewoon bewonder, hoewel geëmancipeerde vrouwen mij seksistisch kunnen vinden, is een derrière die precies de juiste voorwaarden bezit, om bij het voorwaarts bewegen de billen een parmantig 'nee' te laten genereren. Het grappige is dat deze voornamelijk verticale lichaamsdelen een horizontale, ontkennende beweging laten zien. Ze lijken het zelfs enorm naar hun zin te hebben, die vrolijk jubelende billen. Al heeft de eigenares nog zo'n pestbui, dan nóg zien haar 'achterwangen' dat anders en ontkennen dat ten stelligste. Dit is dus het enige positieve 'nee' dat ik ken. Wat mij betreft een zéér positief 'nee'. Niet in de laatste plaats omdat je deze paradox in de praktijk niet zo heel vaak tegenkomt. Hoewel.. nu je er op geattendeerd bent, gebeurt het misschien wat vaker..


©2016 André Verhagen | Alle rechten voorbehouden
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin